Η διαχείριση του διαβήτη απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή όσον αφορά την προσωπική μας υγεία. Δυστυχώς, δεν είναι προφανείς όλες οι επιπλοκές που προκαλούνται από τον διαβήτη. Η διαβητική οφθαλμική πάθηση που οδηγεί σε διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, καταρράκτη και γλαύκωμα μπορεί να είναι απειλητική για την όραση εάν δεν εντοπιστεί και αντιμετωπιστεί νωρίς. Οι τακτικές επισκέψεις σε έναν οφθαλμίατρο για έλεγχο των ματιών θα πρέπει να αποτελούν μέρος της ρουτίνας της διαχείρισης του διαβήτη.
Οι άνθρωποι που έχουν διαβήτη μπορούν να αναπτύξουν σοβαρές οφθαλμικές παθήσεις μέσω μικρών οφθαλμικών διαταραχών που συχνά δεν παρουσιάζουν συμπτώματα στα αρχικά στάδια της νόσου. Ως αποτέλεσμα, η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι η συνηθέστερη διαβητική νόσος των ματιών και είναι η κύρια αιτία τύφλωσης στο δυτικό κόσμο σε ασθενείς ηλικίας 20 έως 65 ετών. Όλοι οι άνθρωποι που έχουν διαβήτη τύπου 1 ή τύπου 2 κινδυνεύουν να αναπτύξουν διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Αυτοί που διαγιγνώσκονται με διαβήτη δεν πρέπει να περιμένουν την εμφάνιση των συμπτωμάτων, καθώς στα αρχικά στάδια δεν υπάρχει πόνος και η όραση μπορεί να μην αλλάξει μέχρι να γίνει σοβαρή η ασθένεια.
Όλοι οι ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη πρέπει να κάνουν μία εξέταση βυθού, με διαστολή της κόρης του οφθαλμού (βυθοσκόπηση), τουλάχιστον μια φορά το χρόνο για έγκαιρη ανίχνευση. Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν συμπτώματα, ένας οφθαλμίατρος μπορεί να αναγνωρίσει και να διαγνώσει τα ακόλουθα μέσω μιας εξέτασης :
Καταρράκτη – θόλωση του φακού του ματιού. Ο διαβήτης μπορεί να προκαλέσει καταρράκτη σε ασθενείς σε πολύ νεότερη ηλικία. Μικρά ανευρύσματα – μικροσκοπικές κουκίδες ή αιμορραγίες στο πίσω μέρος του ματιού.Οίδημα της ωχράς κηλίδας – εμφανίζεται όταν η ωχρά κηλίδα (το μέρος του αμφιβληστροειδούς που παρέχει ευκρινή κεντρική όραση) διογκώνεται από διαρροή υγρού και μικροανευρύσματα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια όρασης, εάν έχουν αναπτυχθεί νέα αγγεία στην επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς και αιμορραγούν, εμποδίζοντας την όραση. Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια – βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία στον αμφιβληστροειδή. Σε μερικούς, τα αιμοφόρα αγγεία μπορεί να διογκωθούν και να διαρρέουν υγρό και σε άλλους μη φυσιολογικά αιμοφόρα αγγεία μπορεί να αναπτυχθούν στην επιφάνεια του αμφιβληστροειδούς. Η παραγωγή νέων και μη φυσιολογικών αγγείων ονομάζεται νεοαγγείωση, η οποία δεν παρέχει σωστή ροή αίματος. Αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς – όταν ο αμφιβληστροειδής ανυψώνεται ή τραβιέται από την κανονική του θέση. Ο αμφιβληστροειδής περιβάλλει το εσωτερικό του ματιού και στέλνει οπτικά ερεθίσματα μέσω του οπτικού νεύρου στον εγκέφαλο. Οι αποκολλήσεις του αμφιβληστροειδούς μπορούν να προκαλέσουν μόνιμη απώλεια όρασης, εάν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα. Έλεγχος με θεραπεία: Η διαβητική οφθαλμική νόσος και η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια μπορούν να αντιμετωπιστούν με ενδοβόλβιες ενέσεις, με λέιζερ και χειρουργικές θεραπείες.Οι ασθενείς μπορούν να προστατεύσουν την όρασή τους με συνεχείς ετήσιες εξετάσεις ματιών, τακτικές συναντήσεις με τους γιατρούς τους και σωστή διαχείριση του βάρους, του σακχάρου στο αίμα, της αρτηριακής πίεσης και της διαχείρισης της χοληστερόλης. Η έγκαιρη ανίχνευση της διαβητικής οφθαλμικής νόσου μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο απώλειας όρασης.
